- ustatkować się
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldeustatkowacacutespsieogon"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}ustatkować się{{/stl_39}}{{stl_41}} pf (-uję){{/stl_41}}{{stl_7}} ein geordnetes Leben führen; gesetzt werden{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
ustatkować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, ustatkować siękuję się, ustatkować siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się rozważnym, odpowiedzialnym, uczynić swoje życie spokojniejszym, statecznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po studiach ustatkował się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustatkować się — dk IV, ustatkować siękuję się, ustatkować siękujesz się, ustatkować siękuj się, ustatkować sięował się «zacząć stateczne, spokojne życie, stać się zrównoważonym, poważniejszym» Na starość się ustatkował … Słownik języka polskiego
utemperować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} podporządkować się dyscyplinie; rozpocząć spokojne życie; uspokoić się, ustatkować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utemperował się po wypadku brata. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustabilizować — dk IV, ustabilizowaćzuję, ustabilizowaćzujesz, ustabilizowaćzuj, ustabilizowaćował, ustabilizowaćowany «doprowadzić do stanu równowagi, ustalić, unormować, uporządkować» Ustabilizowana waluta. Ustabilizowany tryb życia. Ustabilizować ceny.… … Słownik języka polskiego
utemperować — dk IV, utemperowaćruję, utemperowaćrujesz, utemperowaćruj, utemperowaćował, utemperowaćowany «poskromić, zmitygować, okiełznać, uspokoić» Utemperować czyjś wybuchowy charakter. utemperować się «ustatkować się, uspokoić się» Z czasem się… … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego